De huurders en de Enegietransitie
23 maart 2020
Waarom zou de sociale huursector de
startmotor voor de energietransitie in de gebouwde omgeving
moeten zijn?
Daar plaatsen we onze vraagtekens bij
Bij sociale huurwoningen is het het
verstandigst om nu vooral in te zetten op isolatie. Het
helpt om de schimmel en vochtproblemen op te lossen en om de
ziekmakende gevolgen daarvan weg te nemen: ontstoken ogen,
astmatische ademhaling, permanent verkouden kinderen.
Daarnaast is isolatie een no-regret maatregel die verderop
in de tijd kan worden aangevuld met technische installaties
zodra die uitontwikkeld en dus goedkoper zijn.
Huurders met een laag inkomen zijn geen proefkonijnen
Het draagvlak voor de
energietransitie van sociale huurwoningen moet niet gezocht
worden bij corporaties maar bij hun huurders. Huurders
willen graag een comfortabeler woning maar niet als ze er
financieel nog meer op achteruitgaan. Huren is nu al veel te
duur.
De
huren moeten omlaag én de totale woonlasten moeten omlaag
Corporaties graag willen verduurzamen
en ook graag de rekening doorschuiven naar hun huurders. De
woonlastengarantie die ze afgeven is vaak boterzacht omdat
ze geen rekening houden met de energiebelasting en de
energietarieven.
Gelukkig zijn er goede uitzonderingen
Corporaties die de woning renoveren
en verduurzamen zónder daar een huurverhoging voor te vragen
of alleen een heel geringe. Maar daar hebben de huurders,
die het minder goed getroffen hebben met hun verhuurder,
niks aan. Om alle huurders mee te krijgen in de
energietransitie zal de politiek paal en perk moeten stellen
aan het afwentelen van de kosten op huurders.
